Op 25 januari stond de Ginga Choreo centraal in een bijzonder dansmoment waarin vrouwelijkheid, elegantie en inclusie samenkwamen. Ginga is de kunst van sensuele, vloeiende heupbewegingen – een vorm van expressie die de essentie raakt van wat het betekent om je vrij en vrouwelijk te voelen. Deze techniek, eigen aan de volgers in de Kizomba-dans, vindt zijn oorsprong in Angola en werd in Parijs heruitgevonden door dansers met Afrikaanse roots. Vijftien jaar geleden speelde DanceOrientation (toen nog Etage Tropical) een sleutelrol in het introduceren en verspreiden van deze dansstijl in België. Sindsdien zijn we blijven groeien, en vandaag zijn we bijzonder trots op hoe we deze dans toegankelijk hebben gemaakt voor iedereen – ook voor mensen met een visuele beperking.
De sessie op 25 januari werd een viering van vrouwelijkheid in al haar vormen. We wilden de kracht en schoonheid van elke vrouw in de kijker zetten, met bijzondere aandacht voor danseressen die slecht of niet zien. Want vrouwelijkheid kent geen beperkingen. Tegelijk vond ook een Menstyling-sessie plaats, waarin mannelijke dansers werkten aan hun persoonlijke stijl en expressie. Beide trajecten stonden los van koppeldans en waren gericht op individuele bijscholing, zodat iedere deelnemer zijn of haar eigen bewegingstaal kon versterken. Onder de aanwezigen telden we vijf dansers met een visuele beperking. Vier dames namen deel aan de choreo in een groep van zo’n 20 tot 25 vrouwen, terwijl één blinde mannelijke danser deelnam aan de Menstyling. In totaal hebben we 24 leden met een visuele beperking in onze werking, maar zoals bij elke dansschool is niet iedereen steeds aanwezig.
Om deze sessie voor iedereen toegankelijk te maken, zetten we onze vertrouwde hulpmiddelen in. Met een met ducttape aangebrachte koord op de grond hielpen we dansers zich te oriënteren tijdens hun bewegingen. De balletbarre, zorgvuldig geplaatst in de richting van de choreografie, bood extra houvast en structuur. Daarnaast gebruikten we tactiele en visuele tools zoals magnetenborden en bordjes met uitgeschreven danspassen – middelen die het leerproces tastbaar, speels en doeltreffend maken. De choreografie werd stap voor stap aangeleerd in een duidelijke formatie, waarbij de groep achter en naast elkaar danste. Tijdens de opnames vertrokken we visueel vanuit de voeten, brachten vervolgens de oriëntatielijn in beeld, daarna de balletbarre en uiteindelijk de groep die in harmonie bewoog. Elk element – van tape tot bord – was een volwaardige danstool die het verschil maakte.
We lieten bewust twee vrouwen met een visuele beperking aan het woord. Madina, een Franstalige vrouw met Burundese roots, volgt al twee jaar met hart en ziel onze lessen. Haar elegante uitstraling en warme band met de school kwamen sterk naar voren, en haar liefde voor dans was voelbaar in elke beweging. Nadine, ook een trouwe danseres, toonde hoe vlot ze gebruikmaakt van onze hulpmiddelen. Ze gaf uitleg over het magnetenbord en de stapbordjes en demonstreerde hoe deze tools haar helpen om de choreografieën te begrijpen en te voelen, ook zonder zicht. Beide vrouwen hielden tijdens de dans even de bordjes in de hand, waarop de camera kon inzoomen, waarna een panoramisch beeld van de dansende groep volgde. Ook de koord en barre kregen de visuele aandacht die ze verdienden, als stille maar essentiële begeleiders in het dansproces.
De sfeer die dag was feestelijk en hartverwarmend. Alle danseressen kleedden zich feestelijk en stijlvol, en enkele blinde dames werden met zorg opgemaakt. We kozen ervoor om de opnames te maken in onze grote danszaal, waar we met gekleurde spots een warme, intieme sfeer creëerden – een setting die perfect paste bij het thema van vrouwelijkheid en dans. De beelden straalden energie en trots uit, met een hedendaagse flair die het geheel fris en inspirerend maakte.
De realisatie van dit project was enkel mogelijk dankzij de steun van de Koning Boudewijnstichting. Hun vertrouwen gaf ons niet alleen financiële ruimte, maar vooral ook geloofwaardigheid. Wat we al jaren met overtuiging deden, werd eindelijk gezien en erkend. Vroeger werden we vaak genegeerd door instellingen, hoewel onze doelgroep ons altijd steunde. We werden als vernieuwend beschouwd, maar die vernieuwing schrikte ook af. Dankzij KBS konden we die muur doorbreken. Vandaag krijgen we aanvragen van overal en kunnen we de vraag amper nog bijhouden. Dankzij deze steun hebben we ons imago kunnen opbouwen en zichtbaar kunnen maken – niet alleen voor ziende mensen, maar ook voor de gemeenschap van blinden en slechtzienden. KBS gaf ons de kans om deuren te openen die tot dan toe gesloten bleven, en bracht ons in beeld op een manier die we nooit voor mogelijk hielden.
Wat voor ons nu centraal staat, is het verder verspreiden van onze kennis en methodiek. Met de middelen die we hebben ontvangen, zijn we volop bezig met het digitaliseren van ons lesmateriaal: video's, audiobestanden, website, flyers en cursussen krijgen een professionele update. We willen onze tools beschikbaar maken in meerdere talen en verder inzetten op helder, gestructureerd lesmateriaal dat voor iedereen bruikbaar is. Ons doel is duidelijk: zoveel mogelijk mensen bereiken, informeren en inspireren – ziend of niet ziend, professioneel of beginner, lokaal of internationaal.
Foto 1: Michèle staat klaar voor de camera, helemaal gefocust. Binnenkort start de opname van haar interview — de spanning en het enthousiasme zijn voelbaar.
Foto 2: Michèle geeft met flair aanwijzingen aan Annick, terwijl de cameraman probeert scherp te stellen op beide dames. Links in beeld is Laure te zien, die Nadine een laatste make-up touch-up geeft. Lara kijkt aandachtig toe. Een mooi voorbeeld van teamwork achter de schermen.
Foto 3: test
Foto 4: Zijaanzicht van een groep krachtige vrouwen, klaar om de choreografie te herhalen. Michèle geeft het startsein met haar rechterarm hoog in de lucht. Lara vangt de camera met een directe blik. Annick en Sonia, beiden slechtziend, houden hun focus strak naar voren. De dove dame kijkt eveneens recht in de lens. Op de achtergrond staat een balletbarre — een subtiele knipoog naar de elegantie van de dans.
Foto 5: Vanuit een ander perspectief dansen de dames vol overgave de choreografie. Madina (blind) straalt zelfvertrouwen uit in het midden, terwijl Nadine (blind) samen met Laure op de achtergrond meebeweegt. Een jong meisje met een mentale beperking straalt van oor tot oor, terwijl de ziende jonge vrouwen geconcentreerd dansen. Op de achtergrond komen Manuel (blind), met zijn trouwe blindengeleidehond, en Youri binnen. Pure inclusie in beweging.
Foto 6: Een intiem groepsmoment: Lara staat met haar rug naar de camera, alsof ze de groep verbindt. In het hart van de groep straalt Madina — een moment van kracht, verbinding en samenhorigheid.
Foto 7: Sonja en Annick, beiden slechtziend, houden hun blik geconcentreerd gericht. Op de achtergrond staan twee ziende dames die het geheel met aandacht volgen. Vastberadenheid en focus voeren de boventoon.
Foto 8: Sonja gooit haar rechterarm vol enthousiasme in de lucht en lacht breeduit. De vrouwen om haar heen worden meegesleept in haar vreugde en lachen spontaan mee. Een krachtig beeld van plezier en verbondenheid.
Foto 9: Een feestelijke groepsfoto van de Ginga-dames — stralend, trots en met een glaasje bubbels in de hand. Een ode aan diversiteit, vrouwelijkheid en samen dansen, ongeacht beperkingen. Cheers to connection & celebration!